Antoni Petrykiewicz
Ur. 28 grudnia 1905 r. w Dublanach koło Lwowa. Syn Kaspra i Rozalii z d. Gruszeckiej. Uczęszczał do C.K. V Gimnazjum we Lwowie im. Hetmana Stefana Żółkiewskiego.
1 listopada 1918 r. zgłosił się do ochotniczych oddziałów broniących Lwowa podczas wojny polsko-ukraińskiej (1918-1919). Brał udział w walkach o fabrykę obuwia „Gafora”, o obronę rzeźni miejskiej. Jako żołnierz oddziału „Straceńców” dowodzonego przez por. Romana Abrahama brał czynny udział w walkach o Górę straceń. We wniosku o nadanie odznaczenia „Krzyża Walecznych” dowódca napisał: Szeregowiec Petrykiewicz, uczeń II. Klasy gimnazjalnej zgłosił się w pierwszym dniu walk do mego oddziału. Niestrudzony obrońca Góry Stracenia przedziera się częstokroć przez linie nieprzyjacielskie przynosząc pewne wiadomości wywiadowcze. We wszystkich walkach ulicznych bierze udział.
Został ciężko ranny podczas bitwy na Persenkówce. Próbę uratowania go podjęła sanitariuszka Stanisława Klimkowska-Bieńkowska, ale bezskutecznie.
Antoni Petrykiewicz zmarł 15 stycznia 1919 r. w wyniku poniesionych ran.
Jego ciało zostało pochowane w IV Katakumbie Cmentarza Obrońców Lwowa.
Został odznaczony:
Odznaką Rycerzy Śmierci
Odznaką III Odcinka Orlęta
Krzyżem Obrony Lwowa
Krzyżem Walecznych
Krzyżem Niepodległości
Srebrnym Orderem Virtutti Militari, jest najmłodszym kawalerem tego orderu.
